Ponad 300 dyrektorów szkół (w tym dyrektor szkoły Przemysław Łagosz), nauczycieli, pracowników ośrodków doskonalenia nauczycieli i samorządowców z całej Polski wzięło udział w II międzynarodowej konferencji JAKOŚĆ EDUKACJI CZY/I JAKOŚĆ EWALUACJI. Zadania i rozwój przywódców. Spotkanie odbyło się w dniach 30.III – 02.IV.2012 w ramach projektu „Program wzmocnienia efektywności systemu nadzoru pedagogicznego i oceny jakości pracy szkoły, etap III,” jego organizatorem był jeden z partnerów – Uniwersytet Jagielloński.
W roli prelegentów wystąpili eksperci z Polski, którzy pokazali m.in. jak wykorzystać raport z ewaluacji dla rozwoju szkoły; podsumowali dotychczasowe działania przy wdrażaniu nowego systemu nadzoru pedagogicznego w Polsce; opowiedzieli o roli dyrektora szkoły, jako przywódcy edukacyjnego.
Zagraniczni goście zaprezentowali system nadzoru pedagogicznego w ich krajach. Sesje dotyczyły m.in. nadzoru i ewaluacji wewnętrznej w Anglii, Czechach, Hiszpanii, Holandii, Norwegii, Rumunii, Szkocji, na Ukrainie i Węgrzech.
Od ekspertów ze Stanów Zjednoczonych uczestnicy konferencji dowiedzieli się jak ważna w edukacji jest sprawiedliwość społeczna ( dr Cynthia Tyson z Uniwersytetu Stanowego Ohio); o tym, że liczby w ewaluacji są ważne, lecz nie zawsze mówią o wszystkim ( Dr Toni A. Sondergeld z Uniwersytetu Bowling Green w Ohio); o konieczności stosowania różnych metod nauczania i ciągłej ich zmiany w zależności od zmieniającego się kontekstu kształcenia ( Dr John Fischer z Uniwersytetu Bowling Green w Ohio).
Wykładem wybitnego międzynarodowego eksperta w dziedzinie jakości w edukacji prof. dr Johna MacBeatha zakończyła się tegoroczna konferencja. Profesor mówił o jakości, ewaluacji i przywództwie.
Przedstawił pięć kluczowych zasad w procesie tworzenia, jakości:
- Koncentracja na uczeniu się – uczenie się jest w centrum wszystkiego, co robimy
- Warunki uczenia się – dążenie do zapewnienia optymalnych warunków uczenia się
- Prowadzenie dialogu o uczeniu się
- Dzielenie przywództwa
- Dzielenie odpowiedzialności
Zadawał ważne pytania i prowokował do kreatywnego myślenia. Podkreślił wagę dialogu.
Dr Grzegorz Mazurkiewicz w podsumowaniu konferencji powiedział, „że piękno świata tkwi w jego różnorodności”, że słyszymy różne głosy i widzimy różne perspektywy. W przywództwie wskazywał na potrzebę odpowiedzi na pytania: Czy nasze działania są adekwatne do potrzeb rzeczywistości?, czy koncentrujemy się na uczeniu się uczniów?, czy dostrzegamy różnorodność?, czy służymy tym, którzy są z nami?, czy rozumiemy zasadę partycypacji?
Na zakończenie podziękował wszystkim za udział w konferencji i przypomniał o idei dzielenia się z innymi wypracowanymi rozwiązaniami. Uczestnicy wyjeżdżali z postanowieniami, w jaki sposób upowszechnią zdobytą wiedzę w swoich placówkach i regionie. Większość wyraziła nadzieję na uczestnictwo w kolejnych konferencjach. To wydaje się być najlepszą oceną tego spotkania.
Relacje i tezy z niektórych spotkań,
w których uczestniczył dyrektor Przemysław Łagosz
Fiona Christie, Marlene Galshan
Zarządzanie autoewaluacją szkoły,
Grzegorz Lech Po co szkole stowarzyszenie lub fundacja?
Szefowe szkoły podstawowej Stenhouse w Edynburgu (Szkocja) przedstawiły stosowany przez nie model autoewaluacji. Jako niezbędne warunki do użytecznej ewaluacji wskazały szczerość i dowody, kryteria, ustalone wspólnie przez radę pedagogiczną oraz uwzględnienie głosu wszystkich grup związanych ze szkołą.
Udowodniły uczestnikom sesji, że ewaluacja wewnętrzna nie musi być zbieraniem stosów papierów: dokumentacja z całego roku badań zmieściła się w jednym niewielkim segregatorze, który przywiozły ze sobą. Jak to możliwe? Dzięki ustaleniu sensownych priorytetów ewaluacji raz do roku, bardzo prostym narzędziom i prowadzeniu autoewaluacji przez każdego nauczyciela w szkole.
Jedną z dobrych praktyk w tym systemie jest stosowanie autoewalucji przez uczniów – uczenie ich ustalania celów S.M.A.R.T, praktyka oceny rówieśniczej.
Uczestnicy sesji byli szczególnie zainteresowani systemem doskonalenia nauczycieli w Szkocji, gdzie zajęcia z ewaluacji są integralną częścią edukacji przyszłych nauczycieli.
Po co szkole stowarzyszenie lub fundacja, mgr Grzegorz Lech
Prelegent podzielił się swoimi doświadczeniami dotyczącymi zakładania i prowadzenia stowarzyszeń i fundacji. Padły argumenty za zakładaniem organizacji pozarządowych przy szkołach i przykłady działań prowadzonych przez nie. Konkluzja: szkoły mogą działać tam gdzie prawo pozwala, organizacje pozarządowe działają tam gdzie prawo nie zabrania, i dzięki temu udaje się dużo, dużo więcej.
Jacek Jakubowski
Współpraca oparta na empatii
Jacek Jakubowski mówił o empatii wyjaśniając czym jest, jakim mechanizmom wszyscy podlegamy.
Empatia to jest część emocji człowieka – moje emocje związane z innymi osobami. W empatię jesteśmy wyposażeni wszyscy tyle, że czasami empatia bywa niedojrzała.
Aktualnie żyjemy w czasach, do których nasz mózg nie jest przystosowany. Lubimy stabilizację, a żyjemy w niepewności, bo wiedza narasta w tempie geometrycznym. Jednym z elementów zmiany, która się dzieje jest definicja lidera. Od tysięcy lat porządek budowany był na hierarchii. Lider jest na górze – dominuje, decyduje, ocenia. W tej chwili mówi się , że lider służy innym, buduje partnerskie relacje, wspiera. Zatem żyjemy „w drodze” między starą organizacją, starymi nawykami, a organizacją uczącą się. Wiemy, jak powinniśmy postępować w organizacji uczącej się, ale cały czas dają znać o sobie stare nawyki. Cywilizacyjna zmiana rozbija stare nawyki, powoduje, że potrzebne są nowe, ale tych jeszcze nie wykształciliśmy.
W drugiej części sesji osoby uczestniczące, w parach, ćwiczyły aktywne słuchanie, które stało się pretekstem do refleksji o własnych emocjach i empatii dla innych
Przemysław Radwan Rohrenschef
Lokalni politycy – przywódcami edukacyjnymi?
Po przedstawieniu się rozpoczęliśmy od pytania: jak rozumiemy przywództwo, co nas do tego pojęcia przyciąga, co odpycha? Człowiek z celem, wskazujący jak go zrealizować, z grupą/bez grupy? To pierwsze odpowiedzi.
A po cóż nam przywódcy? Dyskusja poniosła nas w kierunku: do wprowadzenia zmiany, wprowadzania porządku, ale i ku tworzeniu przyszłości. Bo przywódca nakierowany jest na przyszłość, pracuje nad tym, co jeszcze nieznane, myśli o tym, co będzie za 10-15 lat, marzy i wierzy, że marzenia można zrealizować. I to go motywuje. Wypowiedzi te stały się kanwą dla prowadzącego do zbudowania „chmury pojęć” związanych z przywództwem, wśród których znalazły się: wizja, marzenia, ludzie, dziedzictwo, odpowiedzialność, odwaga, zmiana, służebność, wpływ.
Od rozważań o przywództwie w ogóle przeszło nasze spotkanie w drugie zagadnienie, zagadnienie przywództwa edukacyjnego w społecznościach lokalnych.
Edukacyjna polityka lokalna, podobnie jak inne typy polityk, jest mieszanką interesów (które zwykle najlepiej wyczuwamy), oraz poglądów i faktów. Jej specyfiką jest mieszanie się w procesie decyzyjnym dążeń lokalnych (rada, władza wykonawcza) z dążeniami centralnymi – np. rządowymi. Zagadnieniem tej części spotkania stało się zagadnienie, jak budować swój wpływ. Wskazano dwa kierunki działań: pośredni, w którym pracując najpierw z dziećmi, oddziałujemy na rodziców a kończymy na społeczności obywateli. Drugim kierunkiem byłyby działania bezpośrednie, nakierowane na lokalne instytucje, media, a w końcu samą lokalną władzę.
Szczypta zagrożeń blokujących rozwój polityki lokalnej (od niskiej partycypacji mieszkańców po brak świadomości problemu oraz brak korelacji między instytucją władzy lokalnej a mieszkańcami po koncentrację władzy) pozostawiła nas w oczekiwaniu na sesję implementacyjną.
Zaś główne podsumowanie spotkania zawrzeć można w myśli:
PRZYWÓDCY LOKALNI MOGĄ STAĆ SIĘ POLITYKAMI EDUKACYJNYMI, ZAŚ POLITYCY LOKALNI MOGĄ STAĆ SIĘ PRZYWÓDCAMI EDUKACYJNYMI.
Ponadto dyrektor Przemysław Łagosz uczestniczył w sesjach:
- Agnieszka Borek – System ewaluacji w pigułce
- Dr hab. Jarosław Górniak, prof. UJ – Rola ewaluacji w doskonaleniu polityk publicznych i rozwoju instytucji
- Dr Grzegorz Mazurkiewicz – Jak pogodzić co nie do pogodzenia? Wymagania państwa, a powszechny dialog i refleksja, władza i lęk, a przywództwo
- Dr John Fisher – Wykorzystywanie wyników badań w nauczaniu – metody i praktyka
- Dr Robin Precey – Szkoły w zróżnicowanym i skomplikowanym świecie. Implikacje dla rozwoju przywództwa
- Dr John Fischer, dr Jacek Strzemieczny – Jak poprawić jakość?
- Dr Grzegorz Mazurkiewicz – 100 pytań do koordynatora projektu.
Materiały pochodzą ze strony
tam też można pogłębić temat – do czego serdecznie zapraszam!
