Andrzejki są wspaniałą okazją do dobrej zabawy, a jednocześnie źródłem szacunku dla tradycji i obrzędów ludowych. Obchodzone w Polsce od kilku pokoleń, nie tracą na popularności. Nasze babcie nie świętowały andrzejek wspólnie z dziadkami. Chłopcy i dziewczęta bawili się osobno, zresztą zabawa miała nieco inny charakter. Mniej w niej było śmiechu i radości, a więcej skupienia, magii i wiary, tego dnia przyszłość otwierała swoje tajemnice. Przez lata zwyczaje się zmieniły, teraz bawimy się wspólnie, wróżąc sobie nawzajem, łącząc te wróżby z konkursami i wesołą zabawą. Wróżby pobudzają wyobraźnię dziecięcą, pozwalają oderwać się od rzeczywistości i przenieść się w świat marzeń i fantazji. Dzieci często zastanawiają się co ich w życiu spotka, planują i marzą. Czekają z niecierpliwością na ten magiczny dzień, dzień tajemniczych wróżb i czarów połączonych z zabawą, tańcem i słodkim poczęstunkiem przygotowanych przez rodziców. Są różne sposoby, aby dowiedzieć się, co nas czeka w przyszłości. Jedynym warunkiem jest to, aby zrobić to w czasie niezwykłym, ten czas miał miejsce w piątek 29 listopada, kiedy to dzieci z zerówki bawiły się wspólnie w miłej atmosferze pełnej czarów. Przepowiednie dotyczyły różnych tematów, najczęściej dotyczyły uczuć, przyszłych zawodów sytuacji materialnej, czy postępów w nauce. Śmiechom i zabawie nie było końca. Wróżby odbywały się z wychowawcą. Wróżono ze szpilek, odkrywano magiczne kubeczki pod którymi były ukryte rzeczy symbolizujące rychły ożenek, bogactwo czy zakonne życie. Kolorowo-andrzejkowo wybieranie ulubionych kolorów, magiczny krąg z butelką, kwiatowa wróżba, drzewko szczęścia, andrzejkowa wróżba z monetą, wróżba z wodnych łódeczek, właściciele magicznych łódek, którzy się połączą – na zawsze zostaną przyjaciółmi. Wróżb nie było końca z bijącym sercem wybieraliśmy imię pierwszej miłości. Przyszłe losy przepowiedziane z numerologii czyli z daty urodzin wzbudzały dużo ekscytacji. Wielkie emocje towarzyszyły również przy ustawianiu butów w kolejce do drzwi. Prawdziwym andrzejkowym wyzwaniem dla dzieci było stworzenie czytelnego kształtu z wosku lanego przez klucz.
Hokus-pokus, czary-mary niech się spełnią andrzejkowe czary.
