Zakopane – Morskie Oko, 28.11.2018 r., dzień trzeci

Środa – 28 listopada – jeszcze jesień a w Palenicy Białczańskiej pełnia zimy. Śniegu powyżej kostek a odczuwalna temperatura, to tylko -19 stopni C . Na szczęście w godzinach porannych nie było jeszcze takiego mrozu i tak, jak zaplanowaliśmy, postanowiliśmy się wybrać nad Morskie Oko. Mimo radykalnej zmiany pogody (wcześniej przez dwa dni nie było ani śniegu, ani mrozu) byliśmy pełni sił i gotowi do zdobycia szlaku do największego jeziora w Tatrach. Wyruszyliśmy po godz. 10.00 (z Palenicy). Kilka osób z naszej wycieczki część trasy pokonała na saniach, ze względu na odległość, która mogłaby się okazać bardzo trudna do przejścia przez najmniejszych uczestników, szczególnie w tych warunkach atmosferycznych. – Tym bardziej, że o tej porze roku szybko się ściemnia i nie można w zbyt powolnym tempie pokonywać tego odcinka. Po godzinie 12.00 wszyscy byliśmy już w schronisku. Tam odpoczęliśmy, zjedliśmy kanapki, niektórzy skorzystali z menu tamtejszego bufetu. Potem obowiązkowo zrobiliśmy wspólne zdjęcia nad jeziorem i udaliśmy się w drogę powrotną. Przez całą trasę towarzyszyła nam przewodniczka tatrzańska, pani Justyna . W Palenicy byliśmy ponownie po godz. 15.00.  Po tej wyczerpującej wyprawie (ok. 16 km) udaliśmy się do naszego pensjonatu. Każdy myślał o ciepłym obiedzie i odpoczynku na kanapie. Dzień był długi i wyczerpujący, ale widoki i atmosfera tego dnia była tego warta .